این روزها در حالی هیأت رئیسهٔ چهارم در دور پنجم کار خود را آغاز کرد که عطر رُز در شهر پیچید و هر کدام از شهروندان با ذائقه و سلیقه‌های گوناگون درباره‌ی این موضوع اظهار نظر کردند.
عدّه‌ای از شهروندان موافق و بخشی مخالف داد سخن دادند و اکثریت مانده در بی‌خبری نیز مثل همیشه منفعل ماندند.
بنده بعنوان یک شهروند بجنوردی و با تجربهٔ یک دوره‌ی حضور در شورا، از اعضای محترم اکثریتِ موافق در انعقاد قرارداد و اجرای پروژه و شهردار محترم تقاضا می‌کنم دلایل توجیهی خود را در رسانهٔ صدا و سیمای مرکز اترک، به طور شفّاف عنوان کنند تا چنانچه در آینده به دلایل نامعلوم سرنوشت این طرح مشارکتی نیز دچار بلاتکلیفی و شبیه پروژه‌های قبلی گردید، حجّت بر ایشان تمام باشد و وجدانشان آسوده از این‌که با خرد جمعی و نظر عقلاء و معتمدین و صاحب نظران به تصمیم واحد آری به رُز رسیدند.
با عنایت به تجربه‌های تلخ و ناموفق پروژه‌های مشارکتی از جمله:
پروژه‌ی «ارمغان» در بافت فرسوده، «کیش اوریناک» در شهرک ناوک، «هماگ» در محل مهمانسرای جهانگردی سابق و همچنین «طلای سفید» در محل کارخانهٔ پنبه.
در این موضوع که امیدواریم الخیرفی‌ماوقع در آن نهفته باشد، می‌بایست همه‌ی مراحل اجرایی پروژه از ریزترین جزئیات بیشتر مطالعه شود، تا خطای کمتری گریبان شهر را بگیرد.
در خاتمه به استحضار می‌رسانم فارغ از مباحث حقوقی و فنی در پیش‌نویس قرارداد، مکان یابی و جانمایی در این پروژه به علّت از بین رفتن سرمایهٔ فضای سبز شهری از نظر اینجانب محل اشکال است و چه بسا آیندگان و تاریخ در قضاوت، همهٔ ما را مسئول خواهند دانست.
آنچه در این مجال می‌تواند مفید به فایده باشد، نظرسنجی عمومی و همچنین مطالعات جامع‌تری در مباحث توجیه اقتصادی و بازار – فرهنگی و اجتماعی این طرح است.
در پایان نیز خاطر نشان می‌کنم با عنایت به مشمول زمان شدنِ پروژه‌های نامبردهٔ بالا و پایین آمدن منفعت شهرداری بر اساس تورم غیر قابل پیش بینی! اعضای محترم شورای شهر و واحد سرمایه‌گذاری در شهرداری ترتیبی اتخاذ نمایند تا وضعیت سهم شهرداری در هر کدام از طرح‌ها هر چه زودتر مشخص گردیده و شهر از خسران کمتری ضربه بخورد.
مهستی آدینه‌زاده
عضو شورای دور چهارم شهر بجنورد
بیست و‌دوّم شهریورماه نود ونه